
【修罗道至高天】
寡人之爱系破坏之情。
首先所感为“礼赞”——所求之物乃全灵境地。
呜呼,何故,何故难耐,於兹拥抱?仅抚柔肌,何故粉碎?何等无情——
森罗万象,因此世一切过於纤细;
故为爱先毁坏,铭记死亡,翔於断崖之端。
寡人宠爱一切——修罗道至高天!
<Dies irae, dies illa. Solvet saeclum in favilla,>
震怒之日,终末之时,天地万物化作灰烬,
<Teste David cum Sibylla.>
如大卫与西比拉预言碎散。
<Quantus tremor est futurus. Quando judex est venturus,>
纵将待受何等战栗,审判者至来,
<Cuncta stricte discussurus.>
为其所严纠兮,燃尽消去不余一物。
<Tuba, mirum spargens sonum. Per sepulchra regionum.>
寡人总军响彻兮,绝妙曲调,乃开战之号炮;
<Coget omnes ante thronum.>
众须集结,于玉座下。
<Lacrimosa dies illa, qua resurget ex favilla.>
彼日,含泪裁罪,众卿,自灰复活。
<Judicandus homo reus. Huic ergo parce, Deus.>
然天主兮,于是时赦免彼等。
<Pie Jesu Domine, dona eis requiem. Amen.>
满怀慈悲者,今予永远之死。阿们。
Du-Sollst Dies irae!
(溢自混沌兮·震怒之日)